Rozdział 54

                                                    *Loui*
Zaczynałem poważnie się martwić . Jak można zgubić dziewczynę w jej własnym mieszkaniu ? Zadzwoniłem kolejny raz i znowu ta poczta głosowa . Powoli zaczynałem mieć dość . Najgorszy dzień w moim życiu . Nie mogłem tak dłużej siedzieć i czekać , aż przyjdzie . Wstałem i wyszedłem z mieszkania . Po krótkim zastanowieniu postanowiłem pojechać do szpitala .
-Gdzie jest Nicole ? - wykrzyczałem .
-Przecież była z tobą .
-Wiem ... ale jej nie ma .
-Jak to jej nie ma ? Louis , pozwoliłeś na to ,żeby ona poszła gdzieś sama bez żadnej opieki ? - zapytał poddenerwowany Zayn - Jak by nam było do cholery mało problemów .
-Idę jej szukać - powiedziałem po czym wyszedłem ze szpitala .
Rozejrzałem się dookoła i tak naprawdę nie wiedziałem co mam ze sobą zrobić . Po 2 godzinach obszedłem już chyba cały Londyn . Cały czas trzymałem telefon w ręce czekając na chociaż jedną pieprzoną wiadomość od niej . A tu nic . Znowu próbowałem dzwonić : "Cześć , tu Nicole . Nie mogę teraz odebrać jeżeli to coś ważnego zostaw wiadomość po usłyszeniu sygnału" . Spojrzałem w niebo i po prostu , nad zwyczajniej w świecie zacząłem płakać .
                                                   *Nicole*
Kiedy zrobiło mi się już zimno postanowiłam wrócić do domu . Kiedy już tam dotarłam zorientowałam się , że Tomlinson`a nie ma . Zdziwiłam się . Posiedziałam trochę , a po chwili zaczęłam się denerwować . Nagle usłyszałam , że drzwi się otwierają . Wybiegłam na korytarz i zobaczyłam swojego Louis`a . Podbiegłam do niego i po prostu zaczęłam przytulać go najmocniej jak potrafiłam . Spojrzałam mu w oczy , a on płakał . Wytarłam te niepotrzebne , brzydkie łezki .
-Dlaczego ty płaczesz ?
-Gdzie ty byłaś ? - zignorował moje pytanie - Nigdy więcej mi czegoś takiego nie rób . Myślałem , że zawału dostanę . Cały Londyn zwiedziłem .
-A w parku byłeś ?
-No... nie.
Delikatnie się do niego uśmiechnęłam . Uniosłam ręce i ponownie go przytuliłam .
-Kocham cię , Louis . Przepraszam , że ci tak zwiałam . Nie chciałam , żebyś padł na zawał .
-Ja ciebie też kocham , ale obiecaj , że nigdy już tak nie zrobisz .
-Obiecuję .
                                                  *Nina*
Miałam już dość . Dlaczego od tych lekarzy NIGDY nie można się niczego dowiedzieć ? Zawsze były jakieś tajemnice . Definitywnie miałam dość szpitali . Ostatnio spędzałam w nich za dużo czasu . Zaczęłam przejmować rolę Zayn`a i teraz to ja chodziłam zdenerwowana po korytarzu waląc pięścią w ścianę . Tym razem Malik musiał mnie uspokajać . Nagle z sali , w której leżała Maya wyszedł lekarz .
-Przepraszam , dowiemy się  w końcu czegoś ?! - wykrzyczałam .
Lekarz nawet nie zareagował . Po prostu pobiegł sobie dalej .
-Nie ... ja zaraz zwariuję - wydarłam się po czym zjechałam po ścianie , usiadłam na podłodze i po prostu z bezsilności zaczęłam płakać . Podszedł do mnie Hazz . Usiadł obok mnie i poprawił mi czapkę .
-Uspokój się Przytul mnie i uspokój się , błagam .
Zrobiłam to o co mnie prosił . Oparłam głowę o jego tors i próbowałam się wyciszyć .Nagle z sali wyszeł kolejny lekarz . Tym razem Zayn próbował się czegoś dowiedzieć .
                                                  *Zayn*
-Dowiem się nareszcie co z Mayą ?
-A czy jesteś z rodziny ?
-Ile razy mam powtarzać , że jestem jej CHŁOPAKIEM . OJCEM jej dziecka - wykrzyczałem .
-Niech się pan uspokoi i mnie wysłucha . Maya naprawdę jest wielką szczęściarą - na jego twarzy pojawił się szczery uśmiech , który nieco mnie uspokoił - Owszem , lekko się wykrwawiła ,ale tak na prawdę rana była zadana bardzo daleko od jej serca .
-A więc , co to oznacza ?
-A to oznacza , że pańska dziewczyna i pańskie dziecko są bezpieczne .
Spojrzałem na niego , zacząłem płakać jak jakiś skończony kretyn i rzuciłem się na niego . Zacząłem przytulać go jak najmocniej tylko potrafiłem .
-Matko , dziękuję panu , dziękuję . CHOLERNIE !
-Nie ma za co . Zazdroszczę Mayi chłopaka . Mało teraz takich jest . Dziewczyna jest szczęściarą - powiedział po czym puścił mi oczko i chciał odchodzić .
-Nie , niech pan poczeka .
-A czy mogę teraz ją odwiedzić ? Błagam , niech pan nie mówi , że nie , bo znowu zacznę płakać .
Lekarz spojrzał na mnie z rozbawieniem . Na początku jego mina mówiła stanowcze NIE , ale popatrzyłem na niego tak błagalnie przez kilka minut , aż w końcu się zgodził .
Powtórnie mu podziękowałem pobiegłem do Styles`ów .
-I co ? -zapytała Nina .
-Jest dobrze . Pójdę ją teraz odwiedzić , a wy jedźcie do domu . Harry , zajmij się swoją dziewczyną , bo ona pada z nóg .
-Zayn , zaczekaj - przyciągnęła mnie do siebie Nina i mocno przytuliła . Szczerze , zdziwiło mnie to - Powiedz Mayi , że ją kochamy .
Uśmiechnąłem się do niej najszerzej jak potrafiłem po czym odszedłem. Stanąłem przed drzwiami do sali . Szczerze ? Cholernie bałem się tam wejść . No bo co zrobię wjazd z buta i powiem 'cześć Mayka , dobrze , że żyjesz?' . Nie no Malik , ogarnij się . Otworzyłem drzwi i po cichutku tam wszedłem . Spojrzałem na swoją dziewczynę . Leżała i wpatrywała się w sufit . Kiedy mnie zobaczyła po jej poliku spłynęła łza .
-Zayn ... - szepnęła .
-Cii...-powiedziałem tak samo cicho po czym położyłem się obok niej .
-Przepraszam - wydukała głosem tak cicho  , że ledwo ją słyszałem .
-Za co ? To ja powinienem cię przeprosić . Przeprosić  za to , że oczywiście jak zwykle mnie przy tobie nie było . W momencie kiedy mnie potrzebowałaś . Idiota ze mnie , ale obiecuję ci , że to się teraz nie powtórzy. Od tej pory będę przy tobie i przy naszym dziecku , którego nie stracimy .
-Uratowałeś mnie . Gdyby nie ty kładlibyście teraz kwiaty na moim pomniku .
Popatrzyłem na nią z rozbawieniem i zacząłem się śmiać .
-Ha , ha . Ty to jednak jesteś nienormalna . Kochanie , śpij , bo teraz naprawdę potrzebujesz snu . Jestem przy tobie całą noc  .
-Zayn , idź do domu . Wyśpij się .
-Nie ma mowy , aniołeczku . Zmruż swoje oczka i śpij słodko . Jestem przy tobie , myszko - wyszeptałem jej do ucha .
Spojrzała mi w oczy , delikatnie się uśmiechnęła i zasnęła . Popatrzyłem na nią i po prostu dziękowałem Bogu , że ona jest .



_____________________________________________________
Kochane , przepraszam ,że rozdział jest krótki , ale nie mogę się skupić. Moja siostra stoi nade mną i ciągle coś ode mnie chce : / a więc 'zawdzięczajcie' to jej .  denerwuje mnie ona jak nikt inny . i mam dla was pewną informacje . dla niektórych może i nawet suprajs . no bo jak już skończę to opowiadanie biorę się za drugie ; ) przepraszam jeszcze raz za rozdział , ale to to dziecko głupie . Kocham was najmocniej jak potrafie ;*