Rozdział 45

Po chwili jednak zrozumiałam , że to nie był dobry pomysł . To co tam zobaczyłam dobiło mnie do końca ... Mój cały pokój był przemeblowany i wszystkie znajdujące się w nim rzeczy z pewnością nie należały do mnie .

-Nie wytrzymam ... - powiedziałam do siebie po czym zeszłam na dół - Mamo , przepraszam , że zapytam , ale co się stało z moim pokojem ?

-Ah , no tak kochanie . Zapomniałam ci powiedzieć , że teraz zajmuje go Jade .

Patrzyłam na nią zdziwiona .

-Aha , mój pokój zajmuje Jade , tak ? I mówisz to tak spokojnie ?

-Mamo , co jak co , ale to już jest przegięcie -powiedział rozzłoszczony Mike .

-Oh , no nie przesadzajcie już . Przecież to nie żadna katastrofa . Pokój na poddaszu jest wolny .

-A ona nie mogła go zająć ? Kobieto , ty zobacz jak traktujesz swoje dzieci . I powiedz tej swojej popieprzonej za przeproszeniem ukochanej "córeczce" Jade , żeby skończyła tą imprezkę , bo ja chcę się wyspać - kontynuował .

-Nie .. Mike , przestań już . Ja wezmę ten pokój - powiedziałam po czym poszłam na górę .

Wszystkie rzeczy stały w pokoju na poddaszu . Kiedy już je poukładałam usiadłam spokojnie na łóżku . Teraz ten pokój wyglądał w miarę dobrze . Miałam ochotę popisać w swoim pamiętniku , ale dopiero w tym momencie zrozumiałam , że tak naprawdę nigdzie go nie ma . Zaczęłam go szukać . Nagle drzwi się otworzyły , a w nich stała Jade , która trzymała go w rękach . Zaczęła czytać jego wpisy na głos .

-Oddaj mi ten pamiętnik - poprosiłam .

-Haha ... ty po prostu żałosna jesteś , wiesz ?

-A ty to niby nie ? Oddaj pamiętnik .

-A jak nie to co ?

-Oddaj jej ten pamiętnik szmato , głucha jesteś ? - usłyszałam głos Semily dobiegający z korytarzu .

Nagle stanęła naprzeciw Jade . Moja ukochana przyjaciółka była od niej wyższa i zdecydowanie ładniejsza.

-Weź oddaj mi ten pamiętnik , wyjdź stąd i weź się obejrzyj w lusterku , bo ci tapeta z tej złości spływa księżniczko .

Jade zrobiła się jeszcze bardziej czerwona , rzuciła mi pod nogi pamiętnik i odeszła . Uśmiechnęłam się do Semily i mocno ją przytuliłam .

-Oo..dziękuję ci . I jak ja sobie teraz tutaj bez ciebie poradzę ? Kto mnie będzie bronił ?

-Spokojnie , poradzisz sobie , poradzisz . Jesteś dzielną dziewczynką .

Zaczęłam się śmiać .

-A tak właściwie powiedz mi co tu robisz i dlaczego nie jesteś w swoim pokoju ?

-No widzisz ... to jest mój pokój .

-Proszę , tylko nie mów mi ,że ta blond kukła ci zajęła twój .

Oparłam się o barierkę balkonu i pokiwałam twierdząco głową .

-Ale tutaj też jest mi dobrze .

Semily wyszła z pokoju i stanęła obok mnie . Zaczęłam wpatrywać się w lasy .

-Nina , chciałam się pożegnać .

-Kiedy wylatujesz ?

-W nocy i dlatego ten ostatni wieczór chciałam spędzić ze swoją ukochaną przyjaciółką .

Delikatnie się do niej uśmiechnęłam i znowu mocno przytuliłam.  W moim oku zakręciła się łezka .

-Nie Nina , nie płacz . Nie teraz - powtarzałam sobie w głowie .

-Może oglądamy jakiś horror ?

-Dobrze .

Usiadłyśmy przed telewizorem i zaczęłyśmy oglądać jakiś denny film , który jak dla mnie był żenujący , a nie straszny . Ciałem byłam w swoim pokoju , ale myślałam o Harrym . Zastanawiałam się co teraz robi , o czym myśli , jak wygląda . Po prostu chciałam teraz przy nim być pomimo tego , że tak naprawdę nie jesteśmy już razem . Bo to , że powiedziałam mu co o nim myślę nie zmienia faktu , że go kocham . Nie rozumiałam tylko dlaczego tak się zachowywał . Zrobiłam mu coś złego ? Może to była moja wina . Może to ja zrobiłam coś nieświadomie , ale go uraziłam . Chciałabym z nim porozmawiać , wszystko wyjaśnić , ale nie będę odzywać się pierwsza . Nim zdążyłam się zorientować film się skończył .

-Nina muszę już iść .

Wstałam i spojrzałam na nią .

-Kocham cię , Semily .

-Ja ciebie też kocham . Mam nadzieję , że już niedługo się zobaczymy .

-Też mam taką nadzieję .

Odprowadziłam ją do bramy , uścisnęłam ostatni raz i wróciłam do domu . Zrobiłam sobie płatki i poszłam do pokoju . Zjadłam , chwyciłam piżamę i poszłam do łazienki się umyć . Stałam pod prysznicem i myślałam nad tym wszystkim . Nagle zaczęłam śpiewać "I`m yours" . Przy tej piosence zawsze "szalałam" z Harrym . Codziennie rano i wieczorem mi ją śpiewał . Przypominając sobie te wszystkie chwile wybuchnęłam płaczem. Ile bym  dała , żeby te wszystkie chwile wróciły . Żebym juto rano też mogła usłyszeć "It cannot wait, I'm yours" . Tak cholernie tego człowieka kochałam . Kiedy już wyszłam z wanny , ubrałam się w piżamę , spojrzałam w lusterko , wytarłam łzy i położyłam się do łóżka . Zaczęłam wpatrywać się w sufit . Włączyłam telewizję . Leciał akurat SpongeBob . Nie zostało mi nic innego jak to oglądać . Chwyciłam z półki książkę . Postanowiłam ją nareszcie skończyć , bo przy Harrym nigdy nie miałam spokoju . Nie rozumiałam tego wszystkiego . Nie byliśmy już razem , a ja nadal traktowałam go jak swojego chłopaka . Trzeba było już naprawdę z tym skończyć . Zacząć nowy rozdział w swoim życiu , w którym będę zdana na samą siebie . Pamiętam jak przed wyjazdem do Londynu obiecywałam sobie , że NIE wciągnę się w żaden romans , a tu proszę taki Harry . Tak widocznie miało być . I po moim poliku znowu spłynęła łza . Nagle za oknem zaczęło grzmieć i padać jak z cebra . Usłyszałam wibrację swojego telefonu . Na pewno znowu te reklamy . Miałam ich już serdecznie dość . Spojrzałam na wyświetlacz "Harry" Na widok tego imienia serce zaczęło mi szybciej bić . "I`m youuuurs , pamiętasz ? Kolorowych snów" . Kiedy to zobaczyłam kompletnie nie wiedziałam co mam myśleć o tym wszystkim . Może po prostu powinnam zapomnieć ? Dlaczego zawsze musiało tak być ? Dlaczego zawsze wszystko musi się kiedyś kończyć . Powoli już naprawdę zaczynałam mieć dość . Wszystkiego i wszystkich . Odłożyłam książkę na półkę . Nie potrafiłam się w tym momencie skupić . Włączyłam na telefonie "So sick" . I w tej chwili marzyłam tylko o jednym , żeby znaleźć się w ramionach swojego ukochanego byłego chłopaka i , żeby znowu móc choć na chwilkę poczuć się bezpiecznie . Wiedzieć , że jest tuż obok ciebie , mieć pewność m ze cię kocha . Teraz całe moje życie stało pod wielkim znakiem zapytania . Zmęczona tymi wszystkimi rozmyśleniami zasnęłam .

______________________________________________________________

Jak już na pewno widać mam manie na piosenkę "i`m yours" . i to wykonanie chłopców <3 usłyszałam ją jakieś 10 minut temu wtedy ciągle płakałam , a kiedy spojrzałam na ten cover od razu miałam banana na twarzy . zrozumiałam , że nie mogę dłużej patrzyć w przeszłość .tęsknić za człowiekiem , który wyprowadził się do innego kraju bez pożegnania . jak to powiedziałam dzisiaj pewnemu  staruszkowi , którego mijałam na ulicy "życie mamy tylko jedno i musimy je jak najlepiej wykorzystać "  . trochę się rozpisałam za co przepraszam - kocham was !