Rozdział 28

                                                            *Maya*
Kiedy Aquapark się nam znudził postanowiliśmy pójść do MilkShakeCity . To było dziwne ,  że z Zayn`em czułam się jak z nikim innym . Wiedziałam , że on nie czuje do mnie to co ja do niego , ale cieszyłam się , że możemy się chociaż przyjaźnić . W drodze do baru panowała cisza . Byłam trochę zmęczona parkiem wodnym , z resztą Zayn też . Kiedy już dotarliśmy na miejsce usiadłam przy wolnym stoliku , a mulat poszedł zamawiać . 
-Czekoladowego , prawda ? - zapytał z zadziornym uśmiechem .
-Znasz mnie . 
Kiedy czekałam na Malika zadzwonił do mnie telefon . Numer prywatny , ale jednak postanowiłam odebrać. Byłam pewna , że to mój tata , który jest w delegacji . Chwyciłam telefon i wyszłam na zewnątrz .
-Tak , słucham ? A kto mówi ? Matt ? Czego ty ode mnie chcesz ? Nie ! Nie chcę cię widzieć ! Nie obchodzisz mnie ani ty ani twoje narkotyki . Matt , odczep się . Nienawidzę cię , rozumiesz ? Myślisz , że boję się tych twoich gróźb ? Żegnam .
Kiedy rozmowa się skończyła po moim poliku zaczęły spływać łzy , jedna po drugiej . Bałam się Matt`a , tak bardzo się go bałam . On był zdolny do wszystkiego . Znałam go , wiedziałam jaki jest . Pod wpływem alkoholu albo narkotyków jest nieobliczalny . Cała się trzęsłam . Chciałam się uspokoić jednak nie potrafiłam. Nie chciałam , żeby wszystko wróciło . I nagle te wszystkie chwile kiedy mnie bił , upijał , traktował jak szmatę miałam przed oczami . I w tym nieodpowiednim momencie z baru wyszedł Zayn . Odwróciłam się do niego tyłem i zaczęłam wycierać łzy .
-Maya , co jest ? Myślisz , że jestem na tyle głupi ,że nie zauważyłem , że płaczesz ? Widziałem jak wybiegałaś z baru . Powiesz mi do cholery co jest na rzeczy ?!
Odwróciłam się do niego twarzą .
-Zayn , mogę się do ciebie przytulić ?
Sama nie rozumiałam dlaczego to powiedziałam . Chłopak patrzył na mnie zdezorientowany , a po chwili podszedł i mocno przytulił . Poczułam się bezpieczna . Pierwszy raz w życiu poczułam się bezpieczna . Z Matt`em nigdy się tak nie czułam ... Nie można mieć poczucia bezpieczeństwa z kimś kto ciągle cię bije i wyzywa . Cały czas się trzęsłam i szybciej oddychałam ze zdenerwowania . Zayn to zauważył . Założył mi swoją bluzę , która była przesiąknięta jego perfumami . Nagle zaczęły zlatywać się do niego fanki .
-Przepraszam dziewczyny , nie podpiszę wam teraz autografów . Muszę porozmawiać ze swoją dziewczyną - powiedział patrząc mi w oczy .
Chwycił mnie za rękę , wręczył shake`a i ruszyliśmy w drogę .
-Przepraszam , że powiedziałem , że jesteś moją dziewczyną , ale musiałem je jakoś odpędzić .
-Spokojnie , rozumiem . Nic się nie stało .
Kiedy szliśmy do parku ,a fanek nie było już widać chłopak dalej ściskał moją dłoń .
-Zayn , możesz mnie już puścić .
-Wiem , że mogę , ale nie chcę .
Usiedliśmy na ławce .
-Powiedz mi co się dzieje , bo ja nie odpuszczę .
-Nie jest mi łatwo o tym mówić .
-Wiem , jestem tego świadomy , ale chcę ci pomóc .
-Nie pomożesz mi . Nie sprawisz , że wszystkie złe wspomnienia znikną , a ja będę szczęśliwa .
-Sprawię  .
-Serio ? Czym ?
-Tym - powiedział po czym przybliżył się do mnie i czule pocałował .
Zdziwiło mnie to . Nie spodziewałam się tego z jego strony .
-To jak ? Teraz mi powiesz co się stało ?
Chwile się zastanowiłam .
-Dobrze , powiem .
-Więc słucham .
-Zaczęło się od tego ,że dwa lata temu poznałam chłopaka - Matt`a . Byliśmy ze sobą , ale on traktował mnie jak śmiecia : bił , upijał , ale po pewnym czasie zdradził mnie z Vicky . I to był definitywny koniec . A dzisiaj ... wróciło ... wszystko wróciło - mówiłam przez łzy - On do mnie zadzwonił . Powiedział  , że mam do niego wrócić i zdobyć narkotyki , a jeżeli nie to mnie znajdzie ... i wtedy ... nie wiem czy ujrzę jeszcze światło dzienne . Znam go , on dla narkotyków jest w stanie zrobić wszystko - nawet mnie zabić . Nie martwię się , że zrobi coś mi , to jest dla mnie bez różnicy . Boję się , że zrobi coś wam ... tobie .
-Maya , cokolwiek będzie się działo , masz mi powiedzieć , rozumiesz ?
Nic nie powiedziałam .
-Rozumiesz ?
-Rozumiem .
I tak nigdy bym mu nic nie powiedziała . Wręcz przeciwnie , chroniłabym go , żeby nic się mu nie stało. 
-Chodź , wracajmy do domu . Za dużo wrażeń jak na jeden dzień . I pamiętaj - ze mną jesteś bezpieczna . Nie potrafiłbym ... cię skrzywdzić .
-Wiem - odpowiedziałam nie patrząc na niego .
Oddałam mu bluzę i ruszyliśmy  w drogę .


_________________________________________________________
Rozdział 28. Chciałabym was poinformować , że zawieszam tego bloga . Bo nie ma sensu pisać go dla czterech osób , które to czytają , a więc na serio nie warto . Nie komentujecie , to czuję się tak jakbym pisała to dla siebie .