Rozdział 70

Otworzyłam drzwiami , a tam stała zniecierpliwiona brunetka nerwowo obgryzająca paznokcie .
-Cześć Nina - szepnęła przez zęby Kate po czym uważnie zaczęła mi  się przyglądać - Patelnia . Hm .. idealnie opisuje twój przyszły  zawód - kura domowa .
Popatrzyłam na nią z pogardą .
-Wow . Fajny tekst , sama go wymyśliłaś ? - zapytałam lekko zdenerwowana ale i zarazem zdezorientowana.
Dziewczyna patrzyła na mnie zezłoszczona szybko oddychając  , a ja nie wiedziałam o co chodzi . Wcale jej nie znałam , a nagle ona staje w drzwiach mojego domu i zaczynamy się kłócić ? To dość dziwne .
-Po co tu przyszłaś ?
-Przyszłam do Harry`ego . Wiem , że tu jest . Mogę wejść ? - wysyczała .
Przez chwilę patrzyłam na nią w skupieniu , a po chwili ustąpiłam jej miejsca i patelnią wskazałam jej salon .
Kiedy weszłyśmy do salonu zorientowałam się , że jest pusty . Dziewczyna zaczęła kręcić się po pokoju , a ja stałam oparta o filar i zastanawiałam się o co chodzi .
-Wiesz ? Nie zasługujesz na Harry`ego . Jesteś dla niego za pusta  .
Parsknęłam śmiechem i ścisnęłam mocniej patelnię .
-Przychodzisz do mojego domu i zaczynasz mnie obrażać . O co ci do cholery chodzi ?
-Harry jest moim chłopakiem - ponownie wysyczała robiąc przy tym tą swoją dziwną minę , która według mnie powinna być jej znakiem rozpoznawczym .
-Z tego co mi wiadomo tak naprawdę nie byłaś z Harrym - wyszeptałam kiedy nagle po schodach zszedł 'nasz' chłopak .
-Co ona tu robi ? - spytał zdziwiony chłopak .
-Także chciałabym wiedzieć - powiedziałam zdziwiona po czym odgarnęłam włosy i udałam się na górę .
Weszłam do swojego pokoju i usiadłam na łóżku . Zaczęłam rozmyślać na temat dziewczyny , która nie dawała nam spokoju i tego co było między nią a Stylesem . Po chwili usłyszałam tylko głośne krzyki . Próbowałam się wsłuchać w to co mówili , ale nie potrafiłam . Rozmawiali tak jeszcze przez chwile , a do mnie doszła tylko jedna myśl - tak naprawdę wcale nie odzyskałam Harry`ego . Po chwili postanowiłam zejść na dół i 'zbadać' sytuację .
-O co chodzi ? - spytałam cicho .
-Twój chłopak jest ojcem mojego dziecka , o to chodzi . Nie próbuj zaprzeczać Harry , bo inaczej spotkamy się na sali sądowej ! - wykrzyczała po czym ruszyła w kierunku drzwi - A tak po za tym ... w łóżku jestem od niej lepsza , prawda Hazz ? - powiedziała po czym trzasnęła drzwiami , a ja aż podskoczyłam .
Usiadłam zdezorientowana na schodach , a Harry usiadł obok mnie . Próbował mnie przytulić , a ja się od niego odsunęłam .
-Nina , nie uwierzyłaś w to , prawda ? - nie uzyskał odpowiedzi - Nina , błagam cię powiedz , że w to nie uwierzyłaś - nadal nic .
-Chcę znać prawdę - powiedziałam ze łzami w oczach .
-Będziesz ją znać . Nigdy nie byłem z nią w łóżku , rozumiesz ? NIGDY ! Ona robi to specjalnie . Chce mnie wrobić .
-Niby po co miałaby to robić ?
-Nie rozumiesz ? Wróciłem do ciebie , to wystarczający powód .
Zapanowała cisza . Wbiłam wzrok w podłogę i wybuchnęłam płaczem .
-To jest jakiś koszmar . Miałam nadzieję , że już od teraz będzie dobrze , ale wychodzi na to , że się myliłam i to bardzo.
-Nie .. zaczekaj . Błagam Nina , uwierz mi .
-Chcę zostać sama , Hazz . Daj mi na razie spokój - wyszeptałam po czym wróciłam na górę .
Chwyciłam z fotela przygotowane wcześniej ubrania i udałam się do łazienki . Weszłam do kabiny i bez zastanowienia puściłam lodowatą wodę . Przygryzłam wargę i ścisnęłam pięści , jednak nie wycofałam się . W głowie szumiały mi słowa Kate 'on jest ojcem mojego dziecka' . Wracały do mnie jak bumerang i nie dawały spokoju . Dlaczego ? Dlaczego tak musi być ? Kiedy już masz nadzieję , że będzie wręcz idealnie pojawia się coś ,a raczej ktoś kto wszystko dosłownie pieprzy . Monotonia i rutyna , miałam już tego  dosyć . Zawsze było tak samo . Puściłam jeszcze zimniejszą wodę i aż pisnęłam .
-Chrzanić to ! - wykrzyczałam po czym z całej siły uderzyłam pięścią w ścianę . Po chwili przystanęłam i poczułam ogromny ból . Próbowałam wyprostować palce , ale zamiast tego wydarłam się na pół domu . Szybko wyszłam z kabiny , owinęłam się ręcznikiem i zaczęłam chodzić z kąta w kąt . Nagle do łazienki wbiegł Harry , a ja mocno przygryzłam wargę , żeby powstrzymać się od wybuchnięcia płaczem .
-Co się stało ? Usłyszałem krzyki - powiedział zdezorientowany .
-Harry ... boli - wyszeptałam po czym wyciągnęłam do niego spuchniętą dłoń .
Chłopak złapał się za głowę i lekko otworzył usta .
-MÓJ TY PANIE BOŻE ! Co ty zrobiłaś ? Możesz wyprostować palce ?
-Nie mogę ! - krzyczałam przez łzy .
-Zaczekaj tu ... Biegnę po lód - wykrzyczał po czym wybiegł z łazienki o mało co nie przewracając się w drzwiach . 
Po chwili wrócił z woreczkiem lodu i delikatnie przyłożył mi go do dłoni . Stałam tak oparta o ścianę głośno oddychając i próbując powstrzymać się przed płaczem . Co chwilę zerkałam na Harry`ego , który bacznie mi się przyglądał . Spojrzałam na swoją dłoń i wybuchnęłam śmiechem .
-Z czego się śmiejesz ? - spytał chłopak .
-Ze mnie ... z nas . Nie zauważyłeś , że dzisiaj nadużywamy lodu ? - spytałam cicho .
Hazz wybuchnął śmiechem , ale po chwili uspokoił się i przyjrzał się mojej dłoni .
-Przykro mi , Nina , ale musimy jechać do szpitala - wyszeptał .
-Nie .. nie ma mowy !
-A co jeżeli to jest złamanie ? Jedziemy i koniec ! - szepnął po czym włączył suszarkę i zaczął suszyć mi włosy . 
Próbowałam odwrócić wzrok od Harry`ego , oderwać się od tej jego skupionej miny ,od tych jego zielonych oczu , które dokładnie obserwowały moją twarz i oczy , ale to było tak cholernie trudne . Wręcz niewykonalne . Przycisnął mnie mocniej do ściany , a ja czułam jego ciepły oddech na swojej szyi . Próbowałam przypomnieć sobie o bólu i o tym , że za chwilę prawdopodobnie będę miała zakładany gips , ale ON był moim ukojeniem . Po chwili wyłączył suszarkę , a ja powróciłam do rzeczywistości .
-Mogę ? - wyszeptał łapiąc za ręcznik , który zakrywał moje nagie ciało .
Skupiłam uwagę na jego ustach i głośno przełknęłam ślinę .
-Sama ... sama potrafię się ubrać - wyszeptałam po czym chwyciłam ciuchy i wróciłam do pokoju . 
 Zaczęłam wkładać sweterek i próbowałam robić to z gracją , jednak zamiast tego wierciłam się jak poparzona po pokoju biegając od okna do drzwi z ręką wystawioną w górę . Sweter utknął na mojej twarzy , a ja udałam się w stronę łazienki .
-Harry .. pomóż mi . Nie mogę go przełożyć przez głowę - wyszeptałam .
Usłyszałam tylko głośny śmiech noszący się po pokoju . Po chwili Harry pomógł mi włożyć ten niewdzięczny ciuch i w końcu ujrzałam światło dzienne .
-Dziękuję - wysyczałam przez zęby po czym włożyłam buty i zarzuciłam płaszczyk - Jestem gotowa . Możemy jechać - dodałam zniesmaczona .
Harry włożył mi na głowę wełnianą czapkę , a szyję otulił szalikiem .
-Nie patrz się tak na mnie - wyszeptał - Nie mogę pozwolić , żebyś się przeziębiła .
-Dziękuję za troskę - powiedziałam stanowczo przy czym chwyciłam rękę i udałam się na dół .
Wsiedliśmy do samochodu i w ciszy udaliśmy się do szpitala . Kiedy już nareszcie dotarliśmy na miejsce zaczęłam się stresować . Weszliśmy do gabinetu , a lekarz popatrzył na nas zdziwiony .
-Dzień dobry - powiedzieliśmy równocześnie .
-Dzień dobry . Cóż ... nieźle się dobraliście - szepnął po czym zaczął się śmiać - Przepraszam , że zapytam , wiem , że nie powinienem , ale ... czy wy ze sobą jesteście ?
Spojrzeliśmy na siebie i nie wiedzieliśmy co odpowiedzieć .
-Ahh ... rozumiem . Kłótnia . Czyli ty nabiłaś jemu tą śliwę na czole , a on połamał ci rękę ? - zapytał lekarz unosząc jedną brew do góry - Przepraszam , nie powinienem , ale po prostu wyglądacie ze sobą przekomicznie . No , chodź tu , pokaż tą rękę .
Po 30 męczących minutach wyszłam z gabinetu z gipsem .
-Świetnie , naprawdę . O niczym tak nie marzyłam jak o tym - powiedziałam wyciągając gips przed siebie .
Chłopak zaczął się śmiać , a ja popatrzyłam na niego piorunującym wzrokiem .
-Pójdę już do domu . Dziękuję , że mi pomogłeś - powiedziałam po czym ruszyłam przed siebie .
-Nina , zaczekaj .
-Tak ? - spytałam z nadzieją .
-Chciałbym cię gdzieś zabrać . Są święta i ... chciałbym , żebyś pojechała ze mną do Holmes Chapel .
Proszę , nie wykręcaj się . Obydwoje potrzebujemy oderwać się od rzeczywistości , spędzić razem trochę czasu w jakimś cichym miejscu i porozmawiać . Przede wszystkim porozmawiać .
-Ale ja ... Tam będzie twoja mama i ja ...
-Nina , spokojnie . Moja mama nasłuchała się o tobie już wiele dobrych rzeczy . Nie bój się .
-Wcale się nie boję - powiedziałam stanowczo , na co Hazz popatrzył na mnie znacząco .
Zarumieniłam się i spuściłam wzrok w dół . Nie próbuj być twarda , bo ci to nie wychodzi , idiotko - pomyślałam .
-Ale najpierw chciałabym zabrać z domu jakieś rzeczy .
-Wszystko jest w bagażniku .
-Kiedy ty to zrobiłeś ?
Curly delikatnie się uśmiechnął i szepnął ciche : Nie wnikaj .
Udałam się za nim do samochodu i zapięłam pas .Chłopak popatrzył na mnie w skupieniu i delikatnie się uśmiechnął .
-Już nie długo wszystko między nami będzie dobrze - wyszeptał .

___________________________________________________________
VAS HAPPENING MY SWEET POTATOES ?! :D Proszę , kolejny rozdział , który nie wyszedł tak jak chciałam .. A wam .. podoba się ? Mam nadzieję , że tak . Tak więc , chciałam wam podziękować za wszystko .. za te 100,000 wejść , za to że czytacie , za to że komentujecie . Bardzo was kocham wiecie ? Wszystkich tak samo mocno ! Jesteście niesamowici xx . Kolejny rozdział dodam w weekend , dobrze ? KOCHAM WAS I DZIĘKUJĘ <3 .