Rozdział 57

Cieszyłam się , że tak teraz wygląda moje życie . Zastanawiałam się jak ono wyglądałoby bez Harry`ego . Bez tych wszystkich porażek , kłótni , szaleństw , wspólnych nocy , pocałunków , rozmów . Nie byłoby takie same  , nie byłoby tak wspaniałe i prawdziwe . Z biegiem czasu zaczęłam wierzyć w to , że kiedyś da mi nazwisko Styles , a razem z tym mnóstwo miłości . Jeszcze więcej niż daje mi teraz . Popatrzyłam na chłopaka , który spokojnie oddychał i nakryłam go kołdrą . Moje rozmyślenia przerwał dzwonek do drzwi , popatrzyłam na zegarek - 23 . 43 . Zdziwiło mnie , że ktoś o tej godzinie się dobija do drzwi . Zrozumiałam jednak , że to na pewno , któryś z chłopaków zapomniał klucz . Chwyciłam wiszącą na krześle bluzę i zeszłam na dół . Otworzyłam drzwi frontowe  , a moim oczom ukazał się Niall . Widząc go całego i zdrowego odetchnęłam z ulgą .
-Niall , martwiłam się . Wystraszył mnie ten twój głuchy telefon - chłopak nic nie odpowiedział . Jedynie wszedł do środka z głową spuszczą w dół . Popatrzyłam na niego zdziwiona , zaczął się inaczej zachowywać , jakby był jakiś opętany albo ... - Co ci jest ? -  znowu nie uzyskałam satysfakcjonującej mnie odpowiedzi . Po chwili zastanowienia podeszłam do niego , uniosłam jego podbródek i spojrzałam mu w oczy . Były inne , zupełnie inne . Czerwone , podpuchnięte , ten błękit nie błyszczał szczęściem tak jak zawsze . Wszystko w tym momencie stało się dla mnie jasne - Posłuchaj , nawet nie próbuj w tym momencie zaprzeczyć, że ćpałeś-chłopak nadal milczał co zaczęło mnie naprawdę irytować - Odezwij się do cholery . Dlaczego bierzesz ?
-A co cię to obchodzi ? Chcesz tylko zgrywać przed wszystkimi świętą , żeby każdy tylko głaskał  cię po główce i mówił jaka to ty jesteś cudowna i dobroduszna - wysyczał pierwsze słowa tego wieczoru .
-Nie mów tak , bo to nie prawda . Jestem twoją przyjaciółką i ...
-Właśnie - przyjaciółką , a ja zaczynam mieć powoli tego wszystkiego dość . Masz chłopaka to idź zajmuj się jego życiem , a nie cały czas wpieprzasz się w moje .
Pierwszy raz widziałam tego chłopaka w takim stanie , ale czego mogłam się spodziewać ? Był pod wpływem narkotyków wtedy człowiek nie wie co robi . Znam to z własnego doświadczenia . Skąd to wiem ? Sama kiedyś brałam , myślałam , że to będzie idealna ucieczka od moich narastających każdego dnia problemów , ale myliłam się , bo dzięki temu uzależniłam się . To wszystko zaczęło się wtedy kiedy mój ojciec od nas odszedł , nie mogłam sobie z tym poradzić , a więc zaczęłam brać . A kiedy trafiłam na odwyk ... nikt nie mógł sobie ze mną poradzić mama , Mike . Byłam tam przez kilka miesięcy , aż w końcu zrozumiałam , że tak nie może być , nie mogę tak robić , muszę przestać . I udało mi się , moja silna wola wygrała z nałogiem . Oderwałam się od niemiłych wspomnień , wytarłam łzy , które napłynęły mi do oczu i spojrzałam na Horana .
-Kto cię do takiego stanu doprowadził ?
-Ja sam ...
-Myślisz , że ci uwierzę ? Nigdy byś czegoś takiego nie zrobił z własne woli . Co nie co już o tobie wiem .
-Może tylko ci się wydaje , że tak dużo o mnie wiesz .
-Nie , Niall przestań , ja chcę ci pomóc .
-Ale ja nie potrzebuję twojej pomocy .
-Potrzebujesz , nie zdajesz sobie sprawy z tego jak bardzo jej potrzebujesz . Posłuchaj , też kiedyś brałam , ale potem zrozumiałam , że tak nie można . Problemy trzeba zwalczać w inny sposób , w każdy inny ,ale nie w ten - zapanowała cisza . Wpatrywaliśmy się w stół , w oddali słychać było tylko tykanie zegarka i krople deszczu coraz to mocniej uderzające o parapet .
-Samantha ... to ona sprzedała mi prochy . Nikt mnie do tego nie zmuszał , sam chciałem spróbować .
-Tutaj nie ma co próbować . Spróbujesz raz, potem drugi , trzeci i tak właśnie się uzależnisz , a zresztą po co ja ci to mówię ? - to jego wybór . Jeżeli chce sobie marnować życie w taki sposób to proszę bardzo droga wolna , niczego mu nie zabraniam . Nie jest dzieckiem , któremu trzeba pokazywać co można robić , a co nie . Jest dorosły sam podejmuje wszystkie decyzji . I teraz właśnie jedną podjął . Jeżeli nie chce pomocy , to ja mu jej nie dam - Próbuję ostatni raz . Przestaniesz ?
Chłopak popatrzył na mnie i pokiwał przecząco głowa . Do moich oczu napłynęły łzy , ale szybko je wytarłam . Wstałam i ruszyłam schodami na górę .
-Zaczekaj -szepnął tak cicho , że prawie go nie słyszałam . Podszedł do mnie i złapał za rękę .
-Przestanę .
-Obiecaj mi to .
-Obiecuję , jakbym był skautem to zasalutował bym  tak jak oni to robią , ale niestety nie umiem .
Zaczęłam się śmiać .
-Za to ty obiecaj mi , że nikomu o tym nie powiesz - poprosił .
-Dobrze , nie powiem , nawet nie miałam takiego zamiaru , ale ty oddaj mi teraz te proszki - powiedziałam po czym wyciągnęłam do niego rękę -No daj , żeby cię nie kusiło - co prawda mógł sobie jutro pójść do tej dziewczyny i wziąć kolejne , ale chociaż teraz , tej nocy będę o nieco spokojniejsza .
Chłopak patrzył na mnie przez chwile niepewnie , a po chwili sięgnął do tylnej kieszeni i wyciągnął z niej malutki woreczek , chwyciłam go .
-Chodźmy spać .
-Dobrze ,ale Niall , przysięgnij .
-PRZYSIĘGAM ! - wykrzyczał po czym wyminął mnie i wszedł do swojego pokoju głośno trzaskając przy tym drzwiami .
Ścisnęłam w dłoni woreczek z narkotykami i wróciłam do swojego pokoju . Włożyłam go do szafki pomiędzy swoje ciuchy i położyłam się obok mojego chłopaka . Dzięki Bogu , że to właśnie on nim jest .
                                                          *Louis*
Leżałem w łóżku i czekałem , aż Nicole wyjdzie z tej cholernej łazienki . Ileż tam można siedzieć ? Oczywiście , ja rozumiałem to , że ona jest kobietą i ma swoje potrzeby , ale bez przesady 1,5 godziny ? Nagle usłyszałem dźwięk otwierających się drzwi i stojącą w nich długowłosą piękność . Miała na sobie długą białą koszulę , ale i tak wyglądała pociągająco . Na tyle pociągająco , że miałem PEWIEN 'problem' . Dziewczyna podeszła do mnie i złapała za krocze . Tak , niech robi tak dalej , a za pięć minut uczyni mnie najszczęśliwszym człowiekiem na całej planecie .
-No , Loulu , widzę , że znowu problem w spodniach ? - miałem wrażenie , że moją twarz pokrywają niechciane rumieńce .
-No kochanie , to twoja zasługa .
Dziewczyna przygryzła dolną wargę i ściągnęła mi spodnie . Przekręciliśmy się i moja dziewczyna leżała pode mną . Ściągnąłem z niej tą niepotrzebną jak dla mnie koszulę i już była naga .
-Widzisz , ja wiedziałam , że ten nasz wieczór się tak skończy , a więc już nawet nie w pełni nie ubierałam .
No tak , cała Nicole .Jest taka mądra .
-Ale Lou zaczekaj , bo ... bo ... , no bo Loui , stój .Bo ja na jutro , na uniwersytet muszę zanieść projekt . Inaczej wykładowca mnie zabije , a ja jeszcze nawet nie zaczęłam go robić . I co jutro powiem jak pójdę bez ?
-Że całą noc byłaś zajęta uszczęśliwiana swojego kochanego chłopaka Louis`a William`a Tomlinson`a i nad zwyczajniej w świecie nie miałaś czasu na jakiś tam projekt .
-Nie no zabawny to ty jednak jesteś po mamusi .
-Po twojej przyszłej teściowej .
-Ah , no tak . Zaraz , zaraz co ? Widzę , że ty masz tutaj jakieś poważne plany związane z naszą przyszłością . Louis , przestań , słyszysz ? Loui , Loulu , Tommo , Dupcio . Chociaż , wiesz co ? Masz racje , projekt może poczekać . Nie przeszkadzaj sobie .
-A dar przekonywania to mam po tatusiu .
Następnego dnia .
                                                    *Nina*
Obudziłam się w samą porę 7.00 . Tak bardzo chciałam położyć się , zamknąć oczy i dalej spać , bo przy takiej pogodzie naprawdę nie chce się robić nic . Popatrzyłam na śpiącego obok Harry`ego . Był tak cudownie wtulony w kołderkę . Delikatny uśmiech na jego twarzy nie znikał ani na sekundę . Pocałowałam go w czoło , a on się obudził .
-Przepraszam kochanie , nie chciałam cię obudzić .
-Nie obudziłaś mnie , nie śpię już od dawna . Chciałem ci powiedzieć , że cię kocham , zrobić ci pyszne śniadanko , zawieść do szkoły .
Kiedy usłyszałam te słowa zrobiło mi się cieplej na sercu i biło ono coraz szybciej . To takie miłe uczucie kiedy twój chłopak TAK się o ciebie troszczy .
-Harry , nie fatyguj się . Zobacz jaka jest straszna pogoda , będę mieć wyrzuty sumienia kiedy wyciągnę cię z łóżka .
Chłopak popatrzył na okno i spojrzał na mnie  z grymasem .
-Wiesz o czym teraz marzę ?
-O czym ?
-O tym  , żeby położyć się tak teraz tutaj obok ciebie , mocno cię przytulić i przeleżeć tak cały dzień , ale niestety ... muszę iść uczyć się jakichś dziwnych wzorów .
Chłopak usiadł wyprostowany na łóżku  i przytulił mnie na tyle mocno , że nie mogłam oddychać . Moje serce biło jak oszalałe .


__________________________________________________________________
Cześć kochane ! jak ja tu dawno nie byłam ! przepraszam , ale nie miałam internetu :c i mam lekkie zaległości , nawet nie wiem co się dzieje u naszych pięciu bossów . dziękuję za życzenia urodzinowe : > kocham was dupcie wy moje tomlinsonowe najdroższe ! ;*